Naar aanleiding van de voortdurende vluchtelingen- en migratiecrisis presenteren wij drie nieuwe stellingen die zich goed lenen voor debat over deze problematiek. De stellingen zijn ontleend aan de actualiteit.
Stelling 1
Een aantal leerlingen uit de vierde en vijfde klas van het Willibrord Gymnasium in het Brabantse Deurne helpt vluchtelingen bij het leren van de Nederlandse taal. Eén middag per week komt een groep vluchtelingen naar de school om samen met een taalbuddy te oefenen met lezen, schrijven en vooral ook spreken. De leerlingen zetten zich vrijwillig in om de vluchtelingen te helpen. De stelling luidt: Alle middelbare scholen in Nederland moeten verplicht taalbuddy’s creëren die vluchtelingen helpen bij het leren de Nederlandse taal.
Stelling 2
In december 2015 braken in Geldermalsen in Gelderland rellen uit bij een inspraakavond voor bewoners over de komst van een asielzoekerscentrum voor 1500 asielzoekers. Het asielzoekerscentrum zou de grootste opvangplek van Nederland worden. Naar aanleiding van de inspraakavond werd besloten opnieuw naar het plan te kijken. Inmiddels heeft een meerderheid van de gemeenteraad laten weten definitief tegen de komst van een AZC in Geldermalsen te zijn. Het lijkt de raadsleden niet verstandig het plan door te zetten omdat er veel weerstand is vanuit de bewoners van het dorp. Ook een kleinere opvangplek voor minder asielzoekers zou volgens raadsleden geen optie zijn. De stelling luidt: Burgers moeten altijd het laatste woord hebben over opvang van vluchtelingen in hun woonplaats.
Stelling 3
De Europese Unie sloot onlangs een deal met Turkije om de heersende vluchtelingenproblematiek aan te pakken. In de deal staat onder andere dat Syrische vluchtelingen die illegaal Griekenland binnen komen teruggestuurd kunnen worden naar Turkije. In ruil daarvoor neemt de Europese unie vluchtelingen uit Turkije op. Voor elke vluchteling die Turkije terugneemt, neemt de Europese Unie één vluchteling op. Daarnaast werd een aantal andere punten vastgelegd in deze deal. Van verschillende kanten is er kritiek op de deal, die ook wel een koehandel met Turkije wordt genoemd. De stelling luidt: De deal tussen de Europese Unie en Turkije besteedt te weinig aandacht aan mensenrechten.
