De installatie van een politicus is een belangrijk moment. Na de verkiezingscampagne én het binnenhalen van de felbegeerde zetel breekt het moment aan waarop je echt aan de slag kunt. In ons land stelt het centraal stembureau iedere gekozene op de hoogte van de verkiezing, maar deze moet eerst nog aanvaard worden. Lijstduwers die enkel hun partij willen steunen maar toch gekozen worden weigeren regelmatig.
Hierna volgt de installatie in een speciale vergadering. Vertegenwoordigers hebben zelf de keus om de ambtseed af te leggen met godsdienstelijke verklaring (eed) of neutraal (belofte). Dit is het verschil tussen ‘Zo waarlijk helpe mij God Almachtig’ of ‘Dat verklaar en beloof ik’. Na afloop van de installatie is er natuurlijk ruimte om felicitaties in ontvangst te nemen.
Hoe kan het ook gaan?
In 2006 besloot Gonny van Oudenallen na haar installatie de LPF fractie per direct te verlaten en als onafhankelijk Kamerlid verder te gaan. En in 2009 moest Barack Obama opnieuw zijn eed afleggen. Dit duurde 25 seconden en werd bijgewoond door slechts negen personen. Dit kwam doordat opperrechter John Roberts zich vergiste in de volgorde van de woorden van de eed en Obama hem foutief nasprak. De bewoording staat in de VS precies in de grondwet, dus werd het zekere voor het onzekere genomen.